24-04-2012
Verwerkingsopdracht Cursus 2, Marc de Mik 4C
Ik heb gekozen voor verwerkingsopdracht 3 van cursus 2; literatuur.
Omschrijving van de opdracht:
In Een schitterend gebrek is gekozen voor een ik-verteller die ook als focalisator optreedt. Herschrijf in maximaal 400 woorden de gebeurtenissen in het anatomisch theater met de professor als verteller en focalisator.
Uitvoering van de opdracht:
Hieronder volgt dus het verhaal Een schitterend gebrek van Arthur Japin met de professor als verteller en focalisator.
Een schitterend gebrek
'Het was een zonnige dinsdagmiddag, kwart over vier, toen ik in de verte een interessant persoon zag lopen. Het was een jonge vrouw wiens huid volledig onder de pokken zat. Gezien het feit dat mijn fysionomiestudenten wel weer eens behoefte hadden aan een praktijkles, besloot ik de dame aan te spreken. ''Goedendag mejuffrouw.'' Ze stond stil, enigszins verbijsterd, en groette terug. ''Wel, het zit zo'', begon ik, waarna ik haar begon te vertellen hoe de vork in de steel zat. Toen ik haar aanbood om haar voor de zaak te betalen, zwichtte ze en stemde in. Ik bracht haar naar het anatomisch theater en liet haar in de bijruimte omkleden. Daarna liet ik haar op een kruk in het midden van het theater plaatsnemen en begon ik mijn studenten les te geven. De vrouw was een ideaal voorbeeld van een pokkenpatiënt; ik was dan ook enigszins trots toen mijn studenten hun al eerder opgedane kennis aan de hand van de vrouw konden expliqueren. Ik gaf wat extra toelichting in het Latijn, wat ik in eerste instantie voor haar vertaalde, toen ze tot ieders verbijstering zei dat ze voldoende van de verhandelingen opving om die zonder vertaling te begrijpen. Enfin, ik vroeg haar enkele bewegingen te maken, die haar inderdaad moeite leken te kosten. Ik legde mijn studenten uit hoe dit kwam, maar velen van hen konden mij dit reeds vertellen. Na een uur was de les afgelopen, betaalde ik de vrouw in kwestie en vertelde haar dat ze vrij was om te gaan. Ik wees haar een aangrenzende zaal, waar ze zich kon omkleden. Eenmaal uit haar nabijheid voelde ik een ontzettende neiging tot geslachtsgemeenschap, iets wat ik de laatste paar weken niet meer had gehad. Ik liep de zaal binnen en zag hoe ze snel met haar rok haar naaktheid probeerde te bedekken. ''Welnee'', zei ik, ''ik ben immers chirurgijn. Daarvoor hoeft u u toch zeker niet te schamen?'' Omdat ik mij een beetje schaamde voor mijn gedachten, bracht ik haar een tinctuur. ''Het verzacht het trekken van je littekens en maakt je huid weer soepeler'', zei ik. Ze bedankte me en toen ik haar nogmaals in haar volle naaktheid aanschouwde, kon ik me niet meer bedwingen. Ik liet wat vloeistof in mijn handpalm lopen en mengde het met olie. Ik begon het bij haar in te wrijven. Mijn handen dwaalden toen af naar allerlei plekken, maar de vrouw gaf geen krimp. Ik nam haar staand. Het voelde goed. Na een poosje besefte ik dat het wel genoeg was geweest en snelde ik weg, een vlugge 'tot ziens' achterlatend. Toch wel enigszins beschaamd verliet ik het theater, op weg naar huis.'
Marc de Mik
4C
Geen opmerkingen:
Een reactie posten